خَتنه به بریدن همه یا بخشی از پیش پوست از آلت مردی اشاره دارد.[۱] سنت یا آیین ختنه از تاریخ ثبت شده بشری قدیمی‌تر است و نگاره‌هایی از آن در غارهای دوران نوسنگی و آرامگاه‌های مصری یافته شده‌است. در یهودیت جزو ارکان دین یهودیت است. سنتی است که در دین اسلام نیز به آن تأکید شده (هرچند در قرآن تصریح نشده، اما در حدیث و سنت آمده‌است). آمار ختنه پسران در کشورها مسلمان بالا، در کشورهای اروپائی پائین می‌باشد[نیازمند منبع]. در اروپا ختنه محدود به اقلیت‌های یهودی و مسلمان و غیره است. ختنه در ایالات متحده آمریکا و کانادا بر خلاف اروپا تا حدی مرسوم است.[نیازمند منبع]
برخی پژوهش‌ها نشانگر فوایدی مانند کاهش عفونت‌های ادراری دوره نوزادی و کاهش خطر بیماریهای مقاربتی می‌باشند؛ در حالی که برخی پژوهشگران بر پیامدهایی مانند کاهش حساسیت نرینگی به تحریکات جنسی و آثار سو روانشناختی آن تأکید دارند.[۲][۳][۴][۵] که البته گروه دیگری از مراجع علمی نظیر مرکز کنترل بیماریهای آمریکا(CDC) وقوع هرگونه آثار سوئ جنسی نظیر کاهش لذت یا زودانزالی به دنبال ختنه را رد میکنند[۶]
یکی از کهن‌ترین اعمال جراحی شناخته شده در جهان، ختنه می‌باشد که نزدیک پانزده هزار سال از پیشینه آن می‌گذرد و کاوشگران انجام شدن این عمل را در اجساد مومیائی شده مصریان باستان به اثبات رسانده‌اند[نیازمند منبع]؛ و از سالیان دور در میان گروهی از سیاهان آفریقا و بخشی از بومیان استرالیا و برخی دیگر (بدون وابستگی مذهبی) رایج بوده‌است؛ همچنانکه در کتب مذهبی پیروان ادیان اسلام و یهود اشاره و سفارش‌های فراوانی به این کار شده‌است. ختنه یک جراحی کوچک اما دقیق است که توسط پزشک در کلینیک ختنه انجام می‌شود. وجود ضعف تکنیکی می‌تواند باعث بر جای ماندن عوارض خطرناک زودرس و دیررس شود. عوارض زودرس شامل خونریزی، عفونت، احتباس ادراری، هماتوم، ایسکمی و نکروز گلانس و آمپوتاسیون نرینگی می‌باشد و پیامدهای دیررس شامل کوردی، ختنه نا کامل، تنگی مه آ، کم آمدن و زیاد آمدن پره پوس، چرخش نرینگی و گرانولوم محل ختنه و … می‌باشد. هر چند که در صورت مهارت پزشک احتمال بروز عوارض بسیار ناچیز است بهتر است ختنه در نوزادی انجام شود.[۷] به هنگام ختنه ممکن است لگام (frenulum) نرینگی هم بریده شود. به این کار لگام بری (frenectomy) گفته می‌شود.[۱]